Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

Μας σκοτώνει

Τι ψάχνω άραγε με τον ΟΤΕ;
Όμως αν η Ελλάδα πλήγωνε τον ποιητή κάποτε, σήμερα μας σκοτώνει, ρε γαμώτο, και η Ελλάδα είναι όπου ο καθένας μας δραστηριοποιείται, όπου ο καθένας μας ζει.
Δεν τη μπορώ την ανευθυνότητα, την δήθεν αθωότητα μου και την ενοχή κάποιου κάπου..
Ζω λοιπόν από τον ΟΤΕ και εδώ είναι η Ελλάδα, τα παιδιά μου, οι ευθύνες μου, ο κόσμος όλος, για τον οποίο εγώ είμαι υπεύθυνος μαζί με όλους μας.
Και είναι πόνος να βλέπεις ότι δεν χρειάζονται πολλά για να πάει καλύτερα και όμως να αγωνιάς για το που πάει.
Έτσι για να μη λέμε μόνο γενικότητες σημειώνω μόνο μερικά μικρά που μπορούν να γίνουν άμεσα.
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΟΝ ΟΤΕ ΠΟΥ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟ ΨΩΜΙ (ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ) ΠΟΥ ΤΡΩΝΕ.
· Να τελειώνουμε με την κωμωδία της αέναης οργανωτικής ανασυγκρότησης (από το ΣΟΔΕ κρατά αυτή η κωμωδία).
· Να υπάρξει επιτέλους πολιτική για τα καταστήματα.
· Να στείλουμε στο διάολο όλες τις εταιρίες συμβούλους.
· Να γιατρέψουμε την διοίκηση από την ασθένεια των Γενικών Διευθυντών (όλα δήθεν πάνε καλά).
· Να τιμούμε τον άξιο και όχι τον γλειψηματία.
· Να γίνει πράξη η εκτέλεση νέας σύνδεσης ή μεταφοράς από το κέντρο με βάση τα στοιχεία δικτύου που υπάρχουν από τον προηγούμενο πελάτη.
· Να υιοθετήσει και ο ΟΤΕ την πάγια εντολή εξόφλησης λογαριασμών μέσω πιστωτικών καρτών.
· Να σχεδιαστούν νέα προϊόντα (το IPTV σπρώχνει την ΟΝΕ παρά τα τεράστια προβλήματα της).
· Να δούμε τους παρόχους σαν πελάτες χονδρικής.
· Να διασυνδεθούν όλα τα προγράμματα (δεν λέω για το έρημo το CRM)και όλα τα τηλεφωνικά κέντρα.
· Να μη φοβούμαστε τον κ Τράγκα, (και κάθε Τράγκα) που χρωστά όσα χρωστά και τον φοβόμαστε από πάνω.
· Να γίνουμε πιο περήφανοι και να χαιρόμαστε αυτό που κάνουμε.
Καλά κάποια δεν είναι και τόσο εύκολα, αλλά

Δεν υπάρχουν σχόλια: