ΟΤΕτζήδες kapout

Δεν έφθανε η απέχθεια του παππού, η επέλαση των πριγκίπων της ΟΤΕΝΕΤ, ήρθαν και οι Γερμανοί , τι να αντέξει το ταλαίπωρο είδος μας.
Ο ΟΤΕ αν το σκεφτείς έμοιαζε με στίβο μάχης, όπου δοκιμαστήκαμε σαν άνθρωποι.
Σκέφτεσαι, όταν μπήκα πόσους έγλυψα, τι μέσον έβαλα, ή τι απάτη έκανα, τελικά πόσων άλλων έφαγα τη θέση;
Μέσα δούλεψα συνειδητά και συναδελφικά, αλλά πόσο αντιστάθηκα στις σειρήνες του κομματισμού. Άντεξα και δεν σύρθηκα σε κομματικές φιέστες ή κομματικά ψηφοδέλτια μόνο και μόνο για να δείξω την υποτέλεια μου(ειδικά αν τα ίδια είχα κάνει και με τους άλλους), άντεξα να αφήσω το παιδί μου έξω από το αλισβερίσι για να γλιτώσω και εγώ και εκείνο το γελάκι του μεσολαβητή;
Απέργησα ή δεν απέργησα κατά συνείδηση;
Και τώρα δώσε εξετάσεις πάλι σε νέα αφεντικά (αποστήθισε το «πιστεύω σε ένα ΟΤΕ Γερμανικό») που δεν έχουν και πολιτικό κόστος δηλ άλλοι κανόνες από αυτούς που τόσα χρόνια οι πολιτικοί μας έμαθαν.
Αν από όλα αυτά πέρασες αλώβητος, αξίζει τώρα να γελάς στον καθρέφτη, έστω και από χαρμολύπη.
Οι πολιτικοί βέβαια καθάρισαν, δεν μας άντεχαν έτσι που μας έκαναν και μας παρέδωσαν. Καμιά 200αριά το χρόνο μπορούν να διώχνουν (χωρίς εθελουσίες και τέτοιες πολυτέλειες) και αν δει ΟΤΕτζης Γερμανού πρόσωπο, θα ψαχνόμαστε…
Πάντως πιο καντέμηδες από τους 700 δεν υπάρχουν….. αυτοί τουλάχιστον κάτι κατάλαβαν, αλλά γκαντεμιά ή και ξεπούλημα από κάποιους (πχ συνδικαλιστές).
Κουράγιο αδέλφια, ας θυμηθούμε τον Γιώργο Θαλάσση την Κατερίνα και τον Σπίθα.